Onze programma’s voor IPF
IPF is een chronische, onomkeerbaar progressieve fibrotische afwijking in de longen, die vooral voorkomt bij volwassenen boven de 40 jaar. Volgens GlobalData zijn er in de VS en Europa circa 109.000 IPF-patiënten en op grond daarvan hebben de Europese autoriteiten de status van weesgeneesmiddel toegekend aan ons kandidaatmedicijn GLPG1690 voor deze indicatie. We zijn van plan om die status ook in de VS aan te vragen voor ons kandidaatmedicijn voor IPF. De klinische vooruitzichten van patiënten met IPF zijn slecht: na diagnose is de mediane overleving twee tot vier jaar. Op dit moment is er nog geen medicijn dat IPF kan genezen. De medische behandelstrategie is erop gericht om de progressie van de ziekte te verminderen en de kwaliteit van leven te verbeteren. Longtransplantatie kan voor bepaalde patiënten, bij wie de ziekte progressief is en wanneer sprake is van minimale comorbiditeiten, een optie zijn.
Regelgevende instanties hebben Esbriet®1 Esbriet (pirfenidon) is op de markt gebracht door Roche.en Ofev®2Ofev (nintedanib) is op de markt gebracht door Boehringer Ingelheim. goedgekeurd voor de behandeling van milde tot matige IPF. Van beide middelen is aangetoond dat ze de mate van functionele achteruitgang in IPF vertragen en ze worden wereldwijd steeds meer gezien als standaardbehandeling. De gecombineerde omzet uit beide middelen bedroeg in 2016 wereldwijd $1,1 miljard, waarvan 74% in de VS. De toelating tot de markt is een geweldige doorbraak voor IPF-patiënten. Helaas verbeteren de medicijnen de longfunctie niet en gaat de progressie van de ziekte bij de meeste patiënten verder. Bovendien zijn de bijwerkingen van deze medicijnen aanzienlijk (zoals diarree en abnormale leverfunctietest-afwijkingen met Ofev, misselijkheid en uitslag met Esbriet). Er blijft een grote onbeantwoorde medische behoefte zolang IPF veel ziekte- en sterftegevallen veroorzaakt. GlobalData schat dat de wereldwijde omzet uit goedgekeurde IPF-medicijnen in 2022 zal zijn gestegen naar bijna $2,4 miljard.
GLPG1690 is een krachtige en selectieve remmer van autotaxine (ATX) en volledig eigendom van Galapagos. We hebben ATX geïdentificeerd als een mogelijke target voor IPF, nadat deze target met een ontstekings-assay in ons target discovery platform was ontdekt. Farmacologische en translationele studies die andere partijen sindsdien hebben gepubliceerd, wijzen erop dat ATX ook een rol zou kunnen spelen in stofwisselingsziekten, artrosepijn, oncologie en longziekten. We hebben GLPG1690 geëvalueerd in een preklinisch longfibrosemodel (met bleomycine behandelde muizen) en de effecten geobserveerd op het terugbrengen van de fibrotische score, waarbij GLPG1690 numeriek hoger scoorde dan Esbriet.
In februari 2015 hebben we een Fase 1 studie met GLPG1690 afgerond, waarin we hebben aangetoond dat GLPG1690 in dagelijkse doses tot 1.000 mg goed wordt verdragen en een gunstig farmacokinetisch profiel vertoont. Bovendien bleek uit deze studie dat GLPG1690 de plasmaconcentratie van lysofosfatidinezuur (LPA) duurzaam kan verlagen, wat wijst op remming van ATX.
Op dit moment finaliseren we een Fase 2a studie (FLORA) onder IPF-patiënten, waarvoor het volledige aantal inschrijvingen is bereikt en waarvan de resultaten worden verwacht in de tweede helft van 2017. Deze gerandomiseerde, placebogecontroleerde, dubbelblinde studie, waaraan maximaal 24 IPF-patiënten in 17 Europese centra deelnemen, evalueert een behandeling met 600 mg GLPG1690 gedurende 12 weken. De primaire doelen zijn het evalueren van de veiligheid, verdraagbaarheid, farmacokinetiek en farmacodynamiek van GLPG1690 bij IPF-patiënten. De beoogde remming wordt gemeten aan de hand van de LPA-concentratie in plasma en bronchoalveolaire lavagevloeistof, zowel op uitgangsniveau als gedurende de behandeling van 12 weken. Secundaire doelen zijn onder meer de evaluatie van longfunctie, veranderingen in IPF-biomarkers en kwaliteit van leven.
In juni 2016 hebben we een tweede kandidaatmedicijn – GLPG2938 – genomineerd, met een vooralsnog niet publiek gemaakt, tegen IPF gericht werkingsmechanisme. Dit kandidaatmolecuul zal naar verwachting in 2017 gereed zijn voor Fase 1 studies.