Innovatief eigen target discovery platform
Galapagos’ target discovery platform biedt een belangrijk en substantieel concurrentievoordeel in haar portfolio van kandidaatmedicijnen met nieuwe werkingsmechanismen. Dit platform:
- bootst nauwkeurig de situatie in vivo na, door het gebruik van primaire menselijke cellen in een relevant testsysteem dat specifiek is voor een bepaald ziektebeeld;
- identificeert het optimale aangrijpingspunt in een ziekte door een specifiek eiwit in dit testsysteem uit te schakelen;
- stelt ons in staat om snel alle targets die voor medicijnontwikkeling interessant zijn te analyseren en te selecteren, op basis van hun rol in de regulering van de ziektebiologie.
Ons kandidaatmedicijn filgotinib werkt op target JAK1 waarvan de rol in de specifieke ziekte is ontdekt door Galapagos met ons platform. We zien dit als het bewijs voor het succes van ons platform. Filgotinib werkt op JAK1 en wij denken dat het een potentieel best-in-class-profiel heeft in Fase 3 studies naar reuma, de ziekte van Crohn en CU.
Het menselijk genoom bestaat uit tienduizenden genen die coderen voor de eiwitten in het menselijk lichaam. Bijna alle chronische ziekten en aandoeningen worden veroorzaakt door een verstoring van de normale functie van bepaalde eiwitten. Het hoofddoel van farmaceutische ondernemingen is om geneesmiddelen te ontwikkelen die de activiteit van deze eiwitten weer in balans brengen, zodat de normale functie terugkeert en de oorzaak van de ziekte wordt geminimaliseerd of geëlimineerd. Een van de belangrijkste obstakels bij het ontdekken van nieuwe geneesmiddelen bestaat erin te achterhalen welke van de duizenden eiwitten in het lichaam een sleutelrol spelen bij een bepaalde ziekte. Zodra deze eiwitten worden ontdekt, worden ze targets voor geneesmiddelontwikkeling. Het vinden van deze targets is een van de cruciale stappen in het proces van ontdekking van nieuwe geneesmiddelen. Onze aanpak bij het ontdekken van targets is uniek omdat ons target discovery platform gebruik maakt van primaire menselijke cellen, die een goed systeem vormen om de mogelijke effecten van een eiwit op de ziekte in het menselijk lichaam te bestuderen.
Om eiwitten in menselijke cellen te bestuderen, maakt Galapagos gebruik van specifieke eigenschappen van adenovirussen. Het adenovirus is een verkoudheidsvirus dat bijna elk type menselijke cel kan infecteren. De virussen waarmee Galapagos werkt, zijn replicatie deficiënt gemaakt, wat betekent dat ze zich niet kunnen vermenigvuldigen in de menselijke cellen die ze infecteren en daardoor niet in staat zijn celprocessen te verstoren. We hebben de virussen zo aangepast dat ze kleine stukjes DNA, specifiek voor individuele menselijke genen, kunnen transporteren. Wanneer het virus de cel binnendringt, wordt dit stukje DNA in de cel omgezet in ‘short interfering RNA’, of siRNA. Dit siRNA breekt gericht het mRNA voor het desbetreffende eiwit af en verhindert zo de productie van één specifiek eiwit. We kunnen door middel van deze virussen de activiteit van specifieke eiwitten in de cel blokkeren, een effect dat vergelijkbaar is met wat een geneesmiddel in het menselijk lichaam doet. We hebben een verzameling van meer dan 20.000 van deze adenovirussen, waarmee meer dan 6.000 ziekterelevante genen bestudeerd kunnen worden.
Ons onderzoek is gericht op ontdekking van nieuwe medicijnen en gebaseerd op de targets die met behulp van deze technologie zijn ontdekt. Zodra een target is gevalideerd, wordt gezocht in grote verzamelingen van chemische kleine moleculen, om er een aantal te vinden die goed op deze target aangrijpen en de eiwitproductie kunnen blokkeren of activeren. Deze chemische structuren worden dan geoptimaliseerd zodat ze de juiste eigenschappen voor een geneesmiddel verkrijgen. Hierna wordt het kandidaatmedicijn getest in de kliniek.
Wij denken dat de kans op een succesvolle marktintroductie van geneesmiddelen met nieuwe werkingsmechanismen met deze aanpak kan worden vergroot. Sinds 2009 heeft Galapagos 32 preklinische kandidaatmedicijnen voortgebracht, waarvan 24 met een nieuw werkingsmechanisme. Hiervan hebben 15 de kliniek bereikt, waarvan 11 met een nieuw werkingsmechanisme.
Naast de programma’s in klinische ontwikkeling hebben we op dit moment meerdere onderzoeksprogramma’s die doorgroeien naar de klinische ontwikkelingsfase. Zo werken we aan additionele targets en moleculen voor reumatoïde artritis, inflammatoire darmziekten en CF; en onderzoeken we nieuwe werkingsmechanismen voor artrose, stofwisselingsziekten, fibrose, hepatitis B en immuno-inflammatie.